تنها تو این خونه من بی تو افسردم چند وقته رفتی تو روزامو نشمردم بی خال و دلسردم روح از تنم رفته انگاری یه مردم هفت روز این هفته هرجای این خونه عکساتو میبینم رفتی ولی اما من به تو بدبینم به تو بدبینم به تو بدبینم هر شب از دستت کابوس میبینم یک سال گذشت بی تو تنها تو این خونه ولی تو با یه مردی که ازم هیچی نمیدونه گدشتی تو که با اون همش سرگرم آغوشی تا میبینی منو میری تو حالات فراموشی کنارش خوبو آرومی ولی من غرق این غصم شبا اینجا من از عکسات فقط حالتو میپرسم خیانتهاتو میبینم دل من پیرتر میشه ولی تو در کنار اون دلت درگیرتر میشه یه لحظه چی سرم اومد که من از غصه پوسیدم درست وقتی که تو دستات اون حلقه رو دیدم