هی تو پروانه من همچو شمعم که از رفتنه تو بسوزم رفته ای بی من ای بی وفا تو چه آورده ای به روزم بی خبر رفته ای و خبر از دله بیقرارم نداری آتشم میزند این تبه عاشقی این غمه بیقراری بیقرارم نگارم تیره شد روزگارم ابریم همچو باران کجایی تو ای جان که طاقت ندارم بیقرارم نگارم باز آ تیره شد روزگارم ابریم همچو باران کجایی تو ای جان که طاقت ندارم در قفس مانده ام بی نفس مانده ام ای امان از جدایی همچو لالایی خواب شیرین تو را خواهم ای دوست کجایی همچو ماهی که در برکه ی قلبه من عکسه رویت نباشد رفته ای تا دگر شوقه دیدار من آرزویت نباشد , آرزویت نباشد بیقرارم نگارم تیره شد روزگارم ابریم همچو باران کجایی تو ای جان که طاقت ندارم بیقرارم نگارم باز آ تیره شد روزگارم ابریم همچو باران کجایی تو ای جان که طاقت ندارم