تو همانی که توانی بکشانی دلِ ما را به جهانی که دلم میخواهد … من همانم که به جز عشق ندانم نتوانم بسپارم به کسی دل چون دلم میخواهد… که تو هم دردی و هم درمان و من این درد به جان میخرم و تاب ندارم که سپارم به نگارم دل بی صبر و قرارم ، بی قرارم من چه عشقی ، به تو دارم تاخیر نکن حکم بده حاکمِ احساس تا موی تو و دست من و شانه مهیاس سازی بزن و سوزِ دل خسته دوا کن گیسوی تو پیچیده ترین موزل دنیاس تاخیر نکن حکم بده حاکم احساس تا موی تو و دست من وشانه مهیاس سازی بزن و سوزِ دل خسته دوا کن گیسوی تو پیچیده ترین موزل دنیاس تو همانی که توانی بکشانی دلِ ما را به جهانی که دلم میخواهد … من همانم که به جز عشق ندانم نتوانم بسپارم دل چون دلم میخواهد که تو هم دردی و درمان و من این درد به جان میخرم و تاب ندارم که سپارم به نگارم دل بی صبر و قرارم ، بی قرارم من چه عشقی ، به تو دارم تاخیر نکن حکم بده حاکمِ احساس تا موی تو و دست من و شانه مهیاس سازی بزن و سوزِ دل خسته دوا کن گیسوی تو پیچیده ترین موزل دنیاس تاخیر نکن حکم بده حاکم احساس تا موی تو و دست من وشانه مهیاس سازی بزن و سوزِ دل خسته دوا کن گیسوی تو پیچیده ترین موزل دنیاس