تو رو کنار پنجره گاهی تجسم می کنم تو داری لبخند میزنی منم تبسم میکنم بی خوابم از دلواپسی تو خواب راحت میکنی داری به دوری از منو این خونه عادت میکنی خیره میشم تو چشم تو اما تو رویای خودم باز باتو صحبت میکنم اینجا تو دنیای خودم اینجا تو دنیای خودم … روزای من به انتظار اینجا گره خورده بیا دوری تو خورشید و از فردای من برده بیا هر جا که هستم با منی هرجا که هستی یادتم این سرنوشت ما نبود که ما نمونیم یار هم که ما نمونیم یار هم .. تو رو کنار پنجره بازم تجسم میکنم باز غصه هامو پشت این دیوونگی گم میکنم