شبا اصلاً نمیخوابم تمام روز بیدارم از این احساس دور از تو به حد مرگ بیزارم غرورم اگه فرصتی داده بود میموندی کنارم که تنها نشم اسیر دروغای مردم نشی تو آغوش دلتنگی ها جا نشم.. یه عمره میخندم که رسوا نشم نمیدونم این درد ِ یا مرحمه خیال میکنم هستی اینجا ولی یچیزی یجوری یجایی کمه یچیزی یجوری یجایی کمه غرورت رو با چی عوض میکنی غروباتو با کی قدم میزنی کدوم رنگ رنگین کمون دستته که رو زندگیم رنگ غم میزنی یه وقتایی باید شکستش بدی غروری که عمرت رو کم می کنه به بغضم یه شب حکم بارون بده همین بغض سنگی خفم میکنه همین بغض سنگی خفم میکنه.. خفم میکنه..