هنوز روزای بارونی به یادت ابر می‌چینم با رویای تو درگیرم چشات و خواب می‌بینم هنوز این لحظه‌ی بی‌تو به بدحالی گرفتارم نمی‌بینی که از عکست چشامو بر نمی‌دارم؟ نمی‌فهمم چرا از من داری رویاتو می‌دزدی تو قاب عکستم حتا ازم چشماتو می‌دزدی تو این دلگیری ِ بی‌تو دچار عطر دستاتم محاله خیس بارون شم که زیر چتر دستاتم یه چیزایی تو دنیا هست که اسمش رسم تقدیره کسی که دوستش داری همیشه بی‌خبر می‌ره