در غم هجر روی تو رفته ز کف قرار دل گر ننمایی‌ام تو رخ وای به حال زار دل نیست شبی که تا سحر خون نفشانم از بصر زآن که غم فراق تو کرده خراب کار دل آمده‌ام که سر نهم عشق ترا به سر برم ور تو بگویی‌ام که نی نی شکنم شکر برم اوست نشسته در نظر من به کجا نظر برم اوست گرفته شهر دل من به کجا سفر برم مرده بدم زنده شدم گریه بدم خنده شدم دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم گفت که دیوانه نه‌ای لایق این خانه نه‌ای رفتم و دیوانه شدم سلسله بندنده شدم