هوایه خونه دلگیره تو که نیستی پریشونم ببین بعد تو یک روزم تو این خونه نمیمونم , تو این خونه نمیمونم نمیپرسی چرا هر شب چقد طولانیه پرسم شاید فهمیده باشی من از این که نیستی میترسم از اینکه نیستی میترسم راهی که من رو سمت تو میکشه بیراهه که نیست هرجا یه راه رفتنی تو رو به عاشقت بایست بیا و پرسه هامو باز دچار اضطراب نکن شبهای این دیوونه رو محتاج قرص خواب نکن تمومه کوچه های شهر منو بی تو نمیشناسن نبودیو ندیدی که چه کرده رفتنت با من چه کرده رفتنت با من همه میگن که دیوونم پس شاید راهش رو گم کرده ولی عاشقه تو بی تو به خونه بر نمیگرده به خونه بر نمیگرده راهی که من رو سمت تو میکشه بیراهه که نیست هرجا یه راه رفتنی تو رو به عاشقت بایست بیا و پرسه هامو باز دچار اضطراب نکن شبهای این دیوونه رو محتاج قرص خواب نکن