تو این خونه اثری از بودن تو نیست تو این خونه خبری از موندن تو نیست خونه ای که تو توش نباشی کنج غمه همیشه هم تو خونه باشی بازم کمه ثانیه ها دقیقه ها میگذرن من و تورو با خودشون میبرن تو این خونه یه رازیه که رازی که شبیه یه بازیه میون ما چقدر کینه چه قهرا که نداریم توی سینه وقتی با اشکای غم سراغتو میگیرم وقتی دارم از دوریت میمیرم همیشه هستی یادم میمونه یاد آدم مهربونی ها ناتمومت تو این خونه یه رازیه که رازی که شبیه یه بازیه میون ما چقدر کینه چه قهرا که نداریم توی سینه