پر از بغض تلخم پر از زخم و عادت تمومش نکن با اینکه یه عمره رسیدیم ته خط تمومش نکن شبیه برگ میریزم مثه پاییزی و میری به آسونی با یه لبخند دنیامو بهم میریزی و میری به آسونی چه جوری بتونم تحمل ندارم تو یادم بده با این حال ابری چجوری نبارم تو یادم بده تو این روزای بی رویا دارم جون می کنم اما نمی میرم هنوزم یادمه حرفات به این زودی فراموشی نمیگیرم تویی که عاشقم بودی کجا میری به این زودی چرا بی خیالت نمیشم هنوزم تویی که عاشقم بودی کجا میری به این زودی تو پروانه بودی چرا من بسوزم