چون پاره سنگی ، عاشقم به گنجشکی ، هراسان و هر بار نا امید بر می گردم به خاک بر می گردم به خویش... نا امید و نیازمند زبانه می کشد آغوشم به سویت... از تو دور افتادم از تو دور افتادم... در بی مجالی و لالی به کاغذ آتش رسیده می مانم جدا شده ای از نخ نگاهم چون بادکنک ماه... سال هاست از کرشم باران تو میگذرم بی چتر و بارانی... در سایه پنهان میشوم در گریه پیدا هرچه هستم از تو دورم ، دور دور... دور... دور... هرچه هستم از تو دورم ، دور... دور... دور...