گرد و غبار دوری رو قاب سرد و خالی عکس دو تا پرنده رو شاخه های قالی نه پنجره نه گلدون نه شیروونی نه ناودون آینه ی پینه بسته رو طاقچه ی شکسته خاطره های مرده مو زنده کن دنیامو از پنجره آ کنده کن آب وپرش کن آینه رو نگاه کن پرنده های قالی رو رها کن به خونه ی خیال من جون بده به دفتر من سر و سامون بده چند تا اتاق تاریک چند تا چراغ خاموش یه میز بی صندلی یه دفتر فراموش حیاط سرد پاییز بایک درخت تنها یه حوض و چند تا ماهی خسته سوز و سرما بازم بکار تو دست من بهارو بازم بیا نون بده ماهیارو تکیه بده به تک درخت خونه ای که نگات برام یه سایبونه به خونه ی خیال من جون بده به دفتر من سر و سامون بده