منی که کل عمرمو پی کسی نرفتم و پی کسی نیومدم پشت سر قطار تو مث یه پستچیِ خیس فقط رکاب میزدم شب بلندِ بدرقه شب همیشه رو سیاه شبی عمیق مثل آه خودم سقوط کردمو رسوندمت رسوندمت رسوندمت به پرتگاه هزار سال دیگه ام غمت تموم باغچه رو یه شوره زار میکنه برو فقط نگاه کن با خنده و با صورتم زمان چیکار میکنه اگه هنوز تو خلوتت یادی ازم نمیکنی یعنی که کم گذاشتم مرور کن مرور کن منو به خاطرت بیار با خنده ای داشتم هزار سال دیگه ام غمت تموم باغچه رو یه شوره زار میکنه برو فقط نگاه کن با خنده و با صورتم زمان چیکار میکنه