من یه گلدون پر از گل بودم وزش چشم تو پاییزم کرد عشق من عشق به دست اوردنت با همه دنیا گل اویزم کرد مردم از تشنگی اما لب تو یه عطش به خنده دعوتم نکرد بین این اومده ها و رفته ها هیچ کس مثل تو اذیتم نکرد سر این صفره هنوزم یه نفر روز و شب منتظر مهمونه مطمئن باش کسی قادر نیست منو از عشق تو برگردونه اگه دوست نداشتی رنجوندمو هیچ وقت از تو نمیرنجیدم اگه زندگی میکردی با من زندگیمو به تو میبخشیدم نبین امروز دارم به خاطرت دردمو توی خودم میریزم تو فقط اشاره کن ببین چطور همه دنیارو به هم میریزم سر این صفره هنوزم یه نفر روز و شب منتظر مهمونه مطمئن باش کسی قادر نیست منو از عشق تو برگردونه