دو دستم ساقه سبز دعايت گـل اشـکم نثـار خاک پايـت دلم در شاخه ياد تو پيچيـد چو نيلوفر شکفتـم در هوايت به يادت داغ بـر دل مـی نشانـم زديده خون به دامن می فشانم چو نــی گر نالم از سوز جـدايـي نيستان را به آتش می کشانم به يادت ای چـراغ روشـن مـن ز داغ دل بسوزد دامـن مـن ز بس در دل گل يادت شکوفاست گرفتـه بـوی گـل پيــراهن مـن همه شب خواب بينم خواب ديدار دلـی دارم دلـی بـی تـاب ديدار و خورشيدی و من شبنم چه سازم نه تـاب دوری و نه تاب ديــدار سـری داريـم و سـودای غـم تـو پـری داريـم و پــروای غم تـو غمت از هر چه شادی دلگشاتـر دلـی داريـم و دريــای غم تـو