دارم بر میگردم به روزای قبل به روزهای خوب و پر آرامشم نمی گم که رویا ندارم ولی نمی خوام که درگیر رویا بشم دیگه دورم از هرچی کابوسه از اون حس و حال و نیازم بهت چشامو به روی تو هم بستمو نمی خوام که بازم ببیازم بهت من این خونه ی سرد و بی روحمو همین لحظه های بدور از همو هوای غریب و مبهمو چون آرامشم میده دوست دارم من از یاد این کوچه ها رفتمو به روزای قبل از تو برگشتمو همون مرد روزای سخت بودنو چون آرامشم میده دوست دارمش دوست دارمش دوست دارمش اگه رو به دیوار بی پنجرم اگه توی دنیا من خنده نیست من این حالو ترجیح دادم به عشق به عشقی که تضمین آینده نیست به تنهاییم دل خوشم بعد از این شاید رو به فردا دری وا بشه یه تنها همیشه که سرخورده نیست یه وقتا تنها آرامشه من این خونه ی سرد و بی روحمو همین لحظه های بدور از همو هوای غریب و مبهمو چون آرامشم میده دوست دارم من از یاد این کوچه ها رفتمو به روزای قبل از تو برگشتمو همون مرد روزای سخت بودنو چون آرامشم میده دوست دارمش دوست دارمش دوست دارمش