طلوع میکنم اگر منتظره شنیدنی اگر چه بعد زخم ها نمانده از منم منی طلوع میکنم که تو ازین خرابتر شوی اگر چه دور رفته ای بلرزی و خبر شوی طلوع میکنم میان گله های گرگ تر در آتش ترانه ای محیب تر بزرگ تر اگه تقاص پس گرفت اگه به ساز من نساخت اگر چه روزگار بد منو دوباره بد شناخت گریز ناگریز من ازین خزان بهانه بود خود انتخاب کرده ام نفر من ترانه بود چنان کنار مرگ خود شکنجه را قدم زدم که هر که کینه داشته است گذاشته ام ببخشدم لعنت به این صدای من میخواسن حاشایم کند هر بار گفتم محکمم لرزید رسوایم کند طلوع میکنم میان گله های گرگ تر در آتش ترانه ای محیب تر بزرگ تر اگه تقاص پس گرفت اگه به ساز من نساخت اگر چه روزگار بد منو دوباره بد شناخت