خواب دیدم منو بغل کردی مثل ابر بهار تر بودم خواب دیدم منم یکی از اون سیصد و سیزده نفر بودم عشق تو حرف قطره و دریاست کی میدونه چی از تو فهمیده خوش به سعادت اونی که حتی یبار توی خوابم شده تو رو دیده برگرد دیگه بغضی نمونده که نشکنه از دوریت دیگه صبری نمونده از این همه مهجوری دیگه وقتی تو رو نبینم چه غم از کوری برگرد به خدا تو از این دل خسته خبر داری توی خستگیام منو تنها نمیزاری تو بیا که رها شم از این غم تکراری جمعه ها و سه شنبه ها به کنار بی تو یک شب دلم قرار نداشت غیر تو هیچ کس در این عالم ارزش عشق و انتظار نداشت گریه کردم چشای من تر شد گریه بر انتظارم پاکم کرد دیگه وقتش رسیده برگردی دوری و دوستی هلاکم کرد برگرد دیگه بغضی نمونده که نشکنه از دوریت دیگه صبری نمونده از این همه مهجوری دیگه وقتی تو رو نبینم چه غم از کوری برگرد به خدا تو از این دل خسته خبر داری توی خستگیام منو تنها نمیزاری تو بیا که رها شم از این غم تکراری