تو اقیانوس سرخ شرابی من دهانم تو باد تازه ی مشرقی من بادبانم تو پیدا شو که باغ دریا گلی جز تلاطم ندارد من از عمق شب مینویسم که شاید طلوعی برآرد به کوهی ابر زاینده پوشاندم سینه ی آبی آسمان را تو در هر چِکه از چهره ی باران ببین رویای رنگین کمان را به کوهی ابر زاینده پوشاندم سینه ی آبی آسمان را تو در هر چِکه از چهره ی باران ببین رویای رنگین کمان را از اندوه باطل رها شو مسیر جهان دوره گردیست به چَشمان نمناک مهتاب زمین لکه ای لاجوردیست تو پیدا شو که باغ دریا گلی جز تلاطم ندارد من از عمق شب مینویسم که شاید طلوعی برآرد به کوهی ابر زاینده پوشاندم سینه ی آبی آسمان را تو در هر چِکه از چهره ی باران ببین رویای رنگین کمان را به کوهی ابر زاینده پوشاندم سینه ی آبی آسمان را تو در هر چِکه از چهره ی باران ببین رویای رنگین کمان را